کار رادیو ضبط و پخش به زبان خیلی ساده
اگر بخواهیم به زبان ساده نحوه عمل رادیوضبط را توضیح دهیم:
رادیو ضبط با امواج مغناطیسی و تاثیری که این امواج روی یک ماده فرومغناطیس روی نوار می گذارند کار می کند.
یک رادیوضبط دوکار را انجام میدهد. اول عمل خواندن و دوم عمل ضبط کردن.
عمل خواندن: حرکت نوار مغناطیسی روی هد و تبدیل الگوهای ترسیم شده روی هد به امواج الکتریکی و رفتن این امواج به باندها و اسپیکر ها و تبدیل به صوت.
عمل ضبط کردن (نوشتن): ابتدا بوسیله میکروفون تبدیل امواج صوتی به امواج الکتریکی و انتقال این امواج الکتریکی از طریق هد ضبط به نوار مغناطیسی و ترسیم الگوهای خاص روی نوار.
حال دقیقا چگونه این عمل خواندن و نوشتن صورت می گیرد؟
عمل خواندن و نوشتن بوسیله یک قطعه الکترومغناطیس و با فرآیند تبدیل امواج مغناطیسی به الکتریکی و برعکس اتفاق می افتد. قطعه الکترومغناطیس همان هد دستگاه است و ماده فرومغناطیس، ماده خاصی روی نوار است.
در عمل ضبط کردن، نوار که در جا نواری دستگاه گذاشته می شود با یک سرعت ثابتی به حرکت در می آید. هد مخصوص ضبط کردن، موج الکتریکی را از میکروفون دریافت می کند و تبدیل به یک میدان مغناطیسی در محل تماس هد و نوار می کند. این میدان مغناطیسی عمود بر پلاستیک نوار است. تاثیراتی که این میدان مغناطیسی بر ماده فرو مغناطیس می گذارد، نوت ها را روی نوار ترسیم می کند. تغییر زیر و بمی نوت ها در محدوده مشخص، با تغییر شدت میدان صورت می گیرد.
در عمل خواندن، وقتی نوار در تماس با هد خواندن قرار می گیرد، از خود میدان مغناطیسی ایجاد می کند که در هد، تبدیل به میدان مغناطیسی شده و تبدیل به جریان می شود. این جریان به سمت اسپیکرها رفته و به صدای مکانیکی تبدیل می شود.
باز هم دقیق تر شویم: چگونه و با چه الگویی نوت ها روی نوار قرار می گیرند؟
هد چیست؟
هد دقیقا یک قطعه آهنی است که دور آن سیم پیچی پیچیده شده است. همانند آزمایش ساده کتاب های دبیرستان، وقتی جریان الکتریکی باطری از سیم پیچیده شده دور یک میخ عبور کند، آن میخ تبدیل به آهنربا شده و دو قطب اس و ان را به خود خواهند گرفت. که در این حالت به میخ یک الکترومغناطیس می گویند.
ماده روی نوار که فرومغناطیس است، دارای واحدهای مغناطیسی دارای قطب شمال N و جنوب S است. این واحد ها، با قرارگیری در میدان مغناطیسی الکترومغناطیس، نظم دهی می شوند. شدت نظم دهی این واحدها، به هر میزان که باشد، از یک طیف حداقل تا حداکثر، می تواند نوت های زیادی را از در یک طیف از زیرترین نوت تا بم ترین نوت فراهم کند. لذا همه صداها قابل قرارگیری روی نوار می باشند.
این نظم دهی، با هیچ ذره بینی قابل مشاهده روی نوار نیست. بلکه طبق نظریه مولکولی این نظم دهی توجیه می شود. زیرا واحد های مغناطیسی بصورت مولکول های آن ماده، قرار دارند.
این که ما بخواهیم یک شکل از نحوه قرار گیری و نظم یابی این مولکول ها کنار هم بکشیم، ما از این کار ناتوانیم. مثلا بگوییم این الگوی قابل دیدن مرتب سازی، تبدیل به این نوع از صدا با این کیفیت می شود فعلا از توان ما خارج است.
اگر خواننده این مطلب هستید و شکلی از این الگو پیدا کردید که مربوط به یک صدای خاص باشد، آن را با بنده به اشتراک بگذارید. بسیار خوشحال می شوم و به آن علاقه مندم. ایمیل من: camotahhar@chmail.ir
